باغ‌ها را گرچه دیوار و در است
از هواشان راه با یکدیگر است
شاخه‌ها را از جدایی گر غم است
ریشه‌ها را دست در دستِ هم است
ای برادر در نشیب و در فراز
آدمی با آدمی دارد نیاز
گر تو چشمِ او شوی،او گوشِ تو
پس پدید آید چه دریاهای نو
هوشنگ ابتهاج
نوشتاری از خاطره، غلطان در اقیانوس اینترنت
باغ‌ها را گرچه دیوار و در است
از هواشان راه با یکدیگر است
شاخه‌ها را از جدایی گر غم است
ریشه‌ها را دست در دستِ هم است
ای برادر در نشیب و در فراز
آدمی با آدمی دارد نیاز
گر تو چشمِ او شوی،او گوشِ تو
پس پدید آید چه دریاهای نو
هوشنگ ابتهاج
دیدگاهتان را بنویسید